Στίς δημοτικές εκλογές πρός τίς οποίες οδεύουμε (στόν 21ο αιώνα στή Μύκονο) από μεριάς συνδυασμών γίνονται τόσες ..."ευφυείς μανούβρες" (κοινώς πατάτες) πού αναρωτιόμαστε μήπως παίρνουν ιδέες από τήν τακτική τής αμερικανικής διπλωματίας ή μήπως παίρνουν, κατά λάθος, τόσο στραβά τόν αμανέ πού κοντεύουν νά τραγουδήσουν :"Στόν 21ο αιώνα στή Μύκονο/είδα τό Ροβινσώνα μέ δίκαννο"... (ληγμένα αποκλείεται νά παίρνουν, είναι όλοι υγιείς).
Καλώς εχόντων τών πραγμάτων θά περίμενε κανείς, μετά από όλα όσα συνέβησαν τά τελευταία χρόνια, νά έχουν αντληθεί "επωφελή συμπεράσματα" από τά "τελευταίας εσοδείας" παθήματα μας. Παθήματα πού είναι απότοκα τής -όλως τυχαίως!- "σκανδαλώδους" διακυβερνήσεως τού νησιού.
Ιδίως, θά περίμενε κανείς, τά "πλέον επωφελή εξ αυτών", νά είχαν απαντληθεί από τήν δικαστική κατάληξη αυτής τής υποθέσεως καί τά οποία -εν συνεχεία- νά είχαν τεθεί, έγκαιρα, υπ' όψιν τού εκλογικού σώματος προκειμένου, αυτό, νά κρίνει ευχερέστερα : δηλαδή μέ ποιοτικά, άρα, μέ καλύτερα κριτήρια τούς υποψηφίους καί τούς συνδυασμούς τους.
Όμως οι συνδυασμοί υπολείπονται τών περιστάσεων καί, χωρίς νά τό ομολογούν, δέν υπολήπτονται τήν ευθυκρισία τών πολιτών.
Γι αυτό τό λόγο οι εκλογές διεξάγονται, μέχρι στιγμής, χωρίς ευχερώς διακριτή ατζέντα. Μέ τούς συνδυασμούς νά τυρβάζουν "περί άλλα", αφήνοντας τά "ζεματιστά" -πού έχουν πολιτικό κόστος- νά τά λέει κανένας άλλος πού δέν είναι υποψήφιος -όπως π.χ. ο υπογράφων- καί αυτοί νά ομιλούν εκ τών υστέρων καί εκ τού ασφαλούς γιά τήν ..."ταρίχευση τής πεταλούδας", "υπέρ μακροβιώσεως τών ψιττακών" καί γιά άλλα σπουδαία, παρεμφερούς διαμετρήματος, ζητήματα...
Ταυτόχρονα, ρίχνοντας μιά ματιά, βλέπεις μέσα στά ψηφοδέλτια καραμπινάτους εκπροσώπους τού παλαιοκοματισμού, τού ρουσφετιού καί τής πιό σάπιας καμαρίλας πού γνώρισε ο τόπος. Από εκείνους πού έβαλαν πλάτη στό "κατάντημα" καί ποτέ τους δέν έκαναν, ως όφειλαν, μιά στοιχειώδη αυτοκριτική (στάση πού δέν συμπεριλαμβάνεται στίς διακηρύξεις καί στούς σκοπούς τους αλλά ούτε, βέβαια, στή νοοτροπία καί τίς συνήθειες τους).
Τούς βλέπεις, λοιπόν, νά συνωθούνται καί νά σπρώχνονται προσπαθώντας νά αναμιχθούν καί νά γίνουν "ένα" μέ τούς νέους πού είναι γεμάτοι όρεξη γιά προσφορά στό νησί. Τούς βλέπεις νά καμουφλάρονται μέσα στήν αίγλη καί τή φρεσκάδα "τών πολλών καινούργιων". Τούς βλέπεις νά "κρύβονται" ανάμεσα στούς "νέους σέ ιδέες" αλλά πρωτόβγαλτους "στά πολιτικά" (γιατί έχει καί κάτι άλλους "νέους" πού από ιδέες ...σκέτη μπαγιατίλα).
Στριμώχνονται μαζί μέ τούς ανυποψίαστους ή μέ τούς μή υποψιαζόμενους "τί τούς μέλλει νά πάθουν" (μαζί μ'αυτούς κι εμείς) από, "αυτού τού είδους", τίς "εκλεκτικές συγγένειες", από, "αυτού τού είδους", τή νέα μείξη "αμνών καί εριφίων", από αυτό τό "νέο ανακάτεμα τής τράπουλας".**
Όπως θάλεγε, άν ζούσε, κι ο Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ : "...κάνουν πολύπλοκες ανόητες κινήσεις, πού μάς κάνουν νά αναρωτιόμαστε μήπως ξέρουν κάτι πού εμείς δέν ξέρουμε".
Ό,τι καί νά κάνουν,πάντως, οι ...Συνδυασμάρχες, όσες "μυστικές κινήσεις", όσα παρασκήνια καί νά παραχώνουν, ΟΛΑ γρήγορα μαθαίνονται.
Όπως τά "φύγε σύ, έλα εσύ" τών Δαμιανών...
Απειλήθηκαν, βεβαίως, αποχωρήσεις καί προεκλογικά δράματα.
Καί αναγκαστικά "εμάσησε η ...ηγεσία ταραμά"!
Μέ αυτόν τόν "λεπτό τρόπο" λοιπόν, όχι μόνο, όλα μαθαίνονται αλλά γίνονται καί "βούκινο".
Γιατί όπως έλεγε, ένας άλλος μεγάλος, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ :
"Σέ δύο χώρες στόν κόσμο δέν μπορείς νά κάνεις κατασκοπεία. Στήν Κίνα καί στήν Ελλάδα. Στήν Κίνα γιατί δέν "μιλάει" κανένας καί στήν "Ελλάδα" γιατί "μιλάνε όλοι"...
Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης
**trappola (ιταλ.) : παγίδα, φάκα, απάτη, δόλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.